कविता : सनातन संस्कार
अशोज १८, २०८१
श्रीराम दहित
पुंशवन,मुण्डन,अन्नप्राशन लगायत संस्कार सबैले गराउने
जुन सन्तानको सबै संस्कार नगर्दा
राम,लक्ष्मण,भरत ,शत्रुधन हाम्रो आदर्श को कथा
किन जन्म लिऔं यस दुनियाँमा, अमुल्य मानव चोला ।
मातापिता,गुरु र देशको सेवा नगरे व्यर्थ जीवन होला ।
हाम्रा पुर्वज ऋषिमुनिले सुन्दर संस्कार चलाए ।
जन्ममृत्यु र मरणोप्रान्त जीवनको महत्त्व बताए ।
विवाह गृहस्थ जीवनको महत्त्वपूर्ण हो संस्कार ।
पत्नीपतिको सम्बन्धलाई सबैले राखौं बर्करार।
मनुष्य तनलाई अमुल्य बनाउने सनातन हो,परम्परा ।
जसले बुझी सदुपयोग गर्यो, सुन्दर ऋषि परम्परा ।
ज्ञानीले हाँसी बिताउने जीवन,किन मुर्खले रोई बितायो ।
संस्कार जिउने कला,बुझ्न नसक्दा रोईदिन काटायो ।
परम्परा अति महान हो, हाम्रो जोगाइ राख्नु छ ।
ऋषिमुनि संस्कार प्राप्ति हुँदा गौर्वान्वित बन्नु छ ।
लुप्त हुँदैछ ऋषि संस्कार घरघरमा दियो झैँ बालौं ।
जीवन उज्ज्वल र संस्कार संरक्षणमा पाइला चालौं ।
सानालाई माया,ठुलालाई आदर,पाहुना अतिथिलाई सत्कार ।
मिलिजुली बस्ने बाँडिचुडी खाइ रमाउने सनातन हाम्रो संस्कार ।
